ႏြံ

ဘယ္ကစသြားရမွန္းမသိေအာင္
မွားခဲ့တာပါ။

ေဆးဆိုေတာ့လည္း ခါးလြန္းတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ မေပ်ာ္ပါဘူး
ေမေမရယ္။
ေမာ္ၾကည့္လို႔မွ မရတဲ့ ဘဝကို။

ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ႏွပ္တရႊဲရႊဲ နဲ႔
စာသင္ခန္းထဲက ထြက္ေျပးတဲ့
သူငယ္တန္းကေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္။

ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ေမေမ့ လက္ကိုဆြဲလို႔
(ေက်ာင္းေရွ႕ေစ်းတန္းက)
စကၠဴရုပ္ ကေလး ပူဆာမယ္။

အခုမ်ားေတာ့ ေမေမရယ္ . .
ကိုယ္မေပ်ာ္တဲ့ ေတာဆိုေတာ့
ေမာလိုက္တာ ။

သားမွာ
မ်က္ရည္ေတြဘာေတြက်လို႔။