စကားလံုးေရာင္စဥ္တန္းမ်ား

မသႏၲာ၊ . . . မသႏၲာ ၊ သိလားမသႏၲာ။ တစ္ခါတုန္းက ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာထိုင္ၿပီး မသႏၲာဖတ္ဖို႕ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ္က စာေၾကာင္းတစ္ခ်ိဳ႔တေလကို စီရီတြဲစပ္ ခဲ့ဖူးတယ္။

အဲဒီေန႔က ခရုိးခယိုင္နဲ႔ ထည္ဝါမႈမရွိလွတဲ့ လဘက္ရည္ရည္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ အလြမ္းေတြမီးေတာက္ခဲ့ရဖူးတဲ့ ကာလတစ္ခုကို နာနာၾကည္းၾကည္း သတိရမိေနပါေရာ။

အစမေကာင္းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအတြက္ အခုေရာက္ေနတဲ့အေႏွာင္းဆိုတာ ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ က်င္လည္ခဲ့ဖူးတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္းရီေဝလြမ္းေမာေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အခုေရာက္ေနတဲ့ ဘဝက ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းလွဘူးမသႏၲာရယ္။

ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီးမွေတာ့ ဘယ္တတ္ႏုိင္မွာလည္း။ အခ်ိန္ အတုိင္းအတာာ တစ္ခုအထိေတာ့ ေပးဆပ္ရဦးမွာေပါ့ေလ။အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုမွာအသားက်ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုသေဘာတရားေတြကို လက္ခံထားရမလဲ။ အခုအခ်ိန္က်မွေတာ့ တစ္ကျပန္စၿပီး ႀကိဳးစားလို႔ မွေတာ့တာ။ အရာရာေနာက္က်ခဲ့ၿပီးၿပီေလ။

“ဘဝဆိုတာ ဒီလုိပါပဲ” ဆိုၿပီး လက္ခံတတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရေတာ့မွာေပါ့။ မေပ်ာ္ပါဘူး မသႏၲာရယ္…ကၽြန္ေတာ္လံုးဝ မေပ်ာ္ဘူး။ ေနာက္က်လြန္းခဲ့ရတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၊ေတြေဝလြန္း တတ္မႈေတြေၾကာင့္၊ တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ဒဏ္ခတ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကသူရဲေဘာနည္းတဲ့ေကာင္ရယ္ပါ။ ေျခပစ္လက္ပစ္ မဝင္ရဲေသးပဲနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ ကန္အခ်ခံရတယ္ လို႔ေျပာရင္ မသႏၲာ ကရယ္ေနမလားပဲ။ဟုတ္တယ္္ သတၱိမရွိပဲ လူမိုက္လုပ္ရတာ ေမာလြန္းတယ္။

တကယ္ေတာ့ ပဲခူး ဆိုတာ ကိုယ့္ေလွကိုယ္ထိုးလို႕ေရာက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကို႔ယို႔ကားယားေတြနဲ႔ ခ်ည္းႀကံဳေနရတယ္။မေနတတ္ေတာ့ ေက်နပ္ဖို႔ရာက ေဝးေနတုန္းပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုပါပဲ ဆိုၿပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္၊ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခက္တယ္ ကိုယ္က်င္လည္ရာပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိဳးတက်မျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ အခ်ိဳး အေကြ႔ ေတြ မ်ားလြန္းတဲ့ ေလာကႀကီးမွာလည္း ပိုၿပီး ခ်ိဳးခဲ့ ေကြ႔ခဲ့မိတယ္။ အဲဒီမွာသိခဲ့ရတာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္၊

“ အေတြ႔အႀကံဳဆိုတာ ေျပာရလြယ္သေလာက္ တစ္ဘဝလံုးရင္းၿပီးမွရတယ္” ဆိုတာပါပဲ

ဒီလိုနဲ႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ေပါ့ ဘဝကို ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးပဲ ျဖစ္သန္းလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ အျမင္မတူ တဲ့သူေတြကေတာ့ေပါ့တီးေပါ့ပ်က္ လို႔ စြပ္စြဲၾကမွာေပါ့ေလ။ သူတို႔ဘက္ကၾကည့္ရင္္ လည္းမမွားႏုိင္ပါဘူး။ ရပါတယ္ ၊ရွိပါေစေတာ့။အစၪ္အလာ၊တာဝန္ နဲ႔ ဝတၱရားတခ်ိဳ႕ ကိန္းေအာင္း ေနႏွင့္ၿပီးသား ဘဝအတြက္ မသြားမျဖစ္တဲ့ခရီးေတြကလည္း ရွိေနေသး တာကိုး။ဒါေပမဲ့ စိတ္ခ်ပါ မသႏၲာ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခ်င္တဲ့ ေနရာကေလးကိုေတာ့ မေရာက္မျဖစ္သြားဦးမွာပါ။

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ သီခ်င္းကိုသတိတရ ညည္းမိတယ္
“အစကတည္းက အတြယ္အတာေတြနဲ႔ အားလံုးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ ကိုယ္အားနည္းခ်က္” ဆိုတာပါပဲ။ရွိပါေစေတာ့၊ ေလွ်ာက္လက္စမို႔ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာပါပဲ။

ကိုေစာညိန္းကို အားက်တယ္။ၿမိ္ဳ႕မၿငိမ္းကို အားက်တယ္။ထူးအိမ္သင္ကိုကို အားက်တယ္။ဗဂ်ီေအာင္စိုးကို အားက်တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကို အားက်တယ္။ ေဒဗစ္ဘက္ခမ္ ကို အားက်တယ္။ တာရာမင္းေဝ ျဖစ္ခ်င္တယ္။သစၥာနီရဲ႕ ပန္းပြင့္နဲ႔လူ ထဲက ကိုမင္းေဝ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္မျဖစ္ခ်င္ဘူး။သူပုန္မလုပ္ရဲဘူး။ဆရာဝန္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ဦးေနဝင္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး။အြန္နရီမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ေဗဒင္ဆရာမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ျမတ္ခိုင္မျဖစ္ခ်င္ဘူး။

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ေလတိုင္း တရားခံကို ရွာၾကည့္ေတာ့ ၾကည့္မွန္ အခ်ပ္လိုက္ႀကီးပဲ ေျပးေျပးျမင္မိတယ္။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လည္း ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈပဲေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့တေန႔က်ရင္ေတာ့ ေရာက္ကိုေရာက္ရဦးမွာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ့ အေၾကာင္းေတြၾကားရေတာ့ မသႏၲာ ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ႏႈပ္ခမ္းေလးကို မသိမသာ ႐ံႈ႕ၿပီးကၽြန္ေတာ့ကို ၾကည့္မလားပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လြမ္းတယ္ မသႏၲာရယ္။ တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။လူကို မလြမ္းဘူး ဘဝကို လြမ္းတာ လို႔။ ဘပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းထဲက လမ္းေတြေပၚမွာ အတူတူျပန္ေလွ်ာက္ၾကခ်င္ေသးတယ္။

တစ္ေန႔က်ရင္ေပါ့ မသႏၲာ ရယ္ တစ္ေန႔ေန႔ က်ရင္၊ တစ္ေန႔ေန႔ က်ရင္ . . . .
အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . .
အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲဒီေန႕မွ. . . . အဲဒီေန႔မွ . . . . အဲ . . . ဒီ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .