ဘယ္ဘူတာမွာမွ မရပ္နားျဖစ္တဲ့
အႏွစ္သံုးဆယ္ရထားဟာ
ခံစားခ်က္သက္သက္နဲ႔ပဲ
အၿမဲတမ္း ခုတ္ေမာင္းတယ္။
ျပာရီမံႈဝါးခဲ့ၿပီးမွေတာ့
ဘာနဲ႔မွ မနီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္ဂ်က္နဲ႔ပဲ
ဂ်ံဳးဂ်ံဳးက်လာတယ္။
ဂငယ္လိုေကြ႔တယ္
ထုပ္တန္းလိုေျဖာင့္တယ္
ရုပ္ကိုလည္း အတၱစြဲတယ္
ေဝဒနာကိုလည္း အတၱစြဲတယ္။
ခံစားခ်က္သက္သက္နဲ႔
အျမဲတမ္းခုတ္ေမာင္းလာတဲ့ ရထားဟာ
တေနေနရာရာမွာေတာ့
ဆိုက္ကပ္လိမ့္ဦးမယ္။
အေဝးႀကီးကလာရတယ္ ။
ေနမိုးေဝ
15.12.2015
No comments:
Post a Comment