မိုင္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ အထိ
တိတ္တိတ္ေလးစီးဆင္းခဲ့တာ။
ကိုယ့္အဝိဇၨာနဲ႔ကိုယ္။
ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့
ေခ်ာ္ရည္ပူေတြ
အသံမထြက္တတ္တဲ့ ခရီးတာဟာ
အေဝးႀကီးကလာရတယ္။
ေခါင္းညိတ္တယ္၊ ေခါင္းခါတယ္။
မ်က္ႏွာကို တဘက္လွည့္ထားတယ္
မမဲ့တတ္ေတာ့ဘူး။
ျပံဳးေတာ့ျပံဳးထားတယ္။
ျပန္မ႐ွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အေသ။
ေနမိုးေဝ
9.12.2015
No comments:
Post a Comment